Ja, vandaag is het zo ver.
Het is klaar.
Steen voor steen gebouwd.
Woord voor woord gebaard.
Vanuit het hart ontstaan,
met pijn geboren.
Geordend.
In het licht gebracht.
Te kijk gezet.
Openbaar gemaakt.
Ter herinnering aan.
Het duurde een week, om het diep weggestopte, al eerder geschreven verslag, over te zetten naar deze online weergave. Voorzien van foto's en een nawoord. Met de afstand van 21 jaar tussentijd gelezen, herlezen, gepolijst, geplaatst.
Open. Transparant. Kwetsbaar Eng. Kaal. Naakt.
Het voelt leeg, aan de ene kant. Maar toch ook, als een mijlpaal, een markeringsplaats. Uiteindelijk heeft een weblog van iemand anders, met een vergelijkbaar ontroerend verhaal van een wiegendood, me over de streep gehaald. Het moet. Het moet nu. In deze vorm ook.
Want de dood ontloopt niemand. Hoe graag je het ook zou willen. Hoe schokkend het ook kan zijn. Iedereen krijgt er mee te maken, of heeft er al mee te maken gehad, in welke vorm dan ook. Op afstand of dichtbij. Langzaam aan zien komen of plotseling, abrupt. Onontkoombaar.
Daarom.
Omdat we het maar beter onder ogen kunnen zien. Memento mori. Gedenk te sterven. Bereidt je huis. Pluk de dag, dat ook wel, maar dat zeker niet alleen. Je mag genieten, niet omdat het toch morgen voorbij is, maar opdat je je bewust zult zijn van het mooie, het wonder, het diepe van leven. Zijn. Ervaren Voelen. Liefde. God.
Dat is de kern van alles, zien voorbij wat te zien is. Beseffen dat er meer is. Geloven in Wie de Oorzaak is. Op weg gaan naar de nieuwe toekomst. Een ander leven. Alle tranen weg. Alle ellende voorbij. Volmaaktheid.
Wie het vatten kan, vatte het. Geschonken genade. Geopenbaarde wonderen. Ultieme liefde.
Kom. Neem. Lees. Huiver. Herken. Wordt geraakt, of niet. Probeer je in te leven. En reageer, als je wilt. Het wordt op prijs gesteld.
Indrukwekkend.
BeantwoordenVerwijderenWat is een mensenleven broos en kwetsbaar.
Maar altijd waardevol,kostelijk in Zijn ogen.
We mogen nu leven vanuit die nieuwe toekomst,
doordat Hij Zijn leven gaf.
Groet, Marijke
Beste Anton,
BeantwoordenVerwijderenMoedig om dit te schrijven (Andere woorden heb ik er even niet voor) en te delen op je blog! Mooie titel! Ik ga het lezen en je blog volgen. Het raakt mij enorm, er zit iets van herkenning in.
Hart. groet, Tineke
Ps. Er ging even iets niet goed waardoor het 1e bericht was verwijderd, dus vandaar nogmaals mijn bericht.
Ik vind het enorm indrukwekkend, ontroerend, moedig en knap om dit zo mooi voor jullie zoon op te schrijven.
BeantwoordenVerwijderenWaardevol en een prachtig eerbetoon voor hem!
Ik ben zelf net weer moeder geworden van een klein meisje en het heb het met tranen in mijn ogen gelezen, wat zal het een vreselijk moeilijk weg zijn geweest en nog steeds een groot verlies.
hartelijk groeten, Linda
Mooi Anton, om er zo kwetsbaar over te schrijven, ik denk dat vele mensen er door aangeraakt en bemoedigd worden! Zelf heb ik rond die periode een broertje van 3 verloren en ik merk aan mijn ouders dat ze het veel te veel hebben weggestopt. Ik kom uit een refo achtergrond en daar laat je je gevoelens toch niet zo makkelijk zien...
BeantwoordenVerwijderenHeel goed dat je na 21 jaar het leven en sterven van je zoon bespreekbaar maakt. Niemand is er voor niets op deze wereld!
(ik zal je weblog doorgeven aan ze)enne...blijf schrijven;)